De 5e dag
Blijf op de hoogte en volg Laurent-Jan en Mirjam
18 Juni 2014 | China, Hangzhou
Vandaag eindelijk even een dag zonder stempels, handtekeningen of ander gedoe. Ondanks de enerverende dag van gisteren zijn de heren om 6.00 wakker. Thom komt bij ons in bed liggen en na enige aarzeling volgt Daniël ook. Na even gespeeld te hebben gaat hij spontaan mee onder de douche en daarna gaan we naar het ontbijt. Hij heeft er zin in. Loopt rond als een volleerd hotelganger en schept zelf het eten op. Als Thom voor mij een kopje thee gaat halen bij een thee corner waar je zelf blaadjes, bloemetjes en heet water in een kopje moet doen kan hij niet achterblijven. Thom vraagt een Nederlandse dame die ernaast staat om een kopje te pakken uit een rek en regelt zo de thee, Daniël kopieert dit en ook hij komt met een kopje thee terug. Als wij de vrouw spreken is zij verbaasd dat Daniël geen Nederlands kan aangezien zij dacht dat hij haar om een kopje vroeg in het Nederlands….. Wij laten Daniël deze keer het tempo bepalen met het eten, zodoende zijn wij dus pas om 11.00 klaar. Dit wordt nog een uitdaging als wij straks om 8.00 op school moeten zijn.
Na het ontbijt gaat Thom even zijn huiswerk maken en daarna gaan wij maar eens naar buiten door de stad lopen. Daniël heeft hier duidelijk plezier in. We gaan op zoek naar schoenen, aan het eind van de eerste dag bleek hij blaren op zijn voeten te hebben van de schoenen die hij uit het weeshuis had meegekregen. Deze zijn ook minstens 3 maten te groot. Veel schoenen gevonden maar vooral veel meisjes exemplaren (wat vreemd is aangezien er hier veel meer jongens dan meisjes wonen). Helaas dus niet geslaagd. Hij loopt voorlopig op de door ons meegebrachte schoenen die ook iets te groot zijn. Vanaf het moment dat wij op straat lopen met z’n vieren zijn wij overigens een soort toeristische attractie. Bij de lunch staan ze op slechts een halve meter van onze tafel alles eens goed te bekijken. Vooral aan Daniël zien ze niet wat zijn special need is dus dat maakt dat wij middelpunt van gesprek zijn (althans dat denk ik af te lezen uit de gebaren die er gemaakt worden, van het Chinees versta ik niks).
Na de lunch Daniël even laten slapen en Thom aan zijn huiswerk gezet. En dan is het eindelijk tijd voor het zwembad. Daniël staat al weer snel op het trappetje om het water in te gaan toch beweegt hij in het water zelf nog niet veel. Hij lijkt het vooral koud te vinden en is vooral geïnteresseerd in de waterpistooltjes. Na een half uurtje moet hij even opwarmen onder de douche waarna hij vervolgens nog even met de bal gaat spelen totdat zijn broer ook klaar is in het water. Vandaag weer even op Skype gezeten en de woorden ‘opa en oma’ zijn toch wel de eerste woorden die blijven hangen. Voor de camera is hij aardig de clown aan het uithangen. Ook begint hij ondeugend te worden en is hij aan het uitproberen hoe ver hij kan gaan. Hij is duidelijk minder braaf dan Thom.
Met het avondeten is hij goed gemutst en wil hij van iedereen wat proberen. Daniël begint het ritme al door te krijgen en gaat na het eten zijn tandenpoetsen en zijn pyjama aan trekken. Verhaaltje lezen en 5 minuten later liggen beide heren deze keer in coma.
Na het ontbijt gaat Thom even zijn huiswerk maken en daarna gaan wij maar eens naar buiten door de stad lopen. Daniël heeft hier duidelijk plezier in. We gaan op zoek naar schoenen, aan het eind van de eerste dag bleek hij blaren op zijn voeten te hebben van de schoenen die hij uit het weeshuis had meegekregen. Deze zijn ook minstens 3 maten te groot. Veel schoenen gevonden maar vooral veel meisjes exemplaren (wat vreemd is aangezien er hier veel meer jongens dan meisjes wonen). Helaas dus niet geslaagd. Hij loopt voorlopig op de door ons meegebrachte schoenen die ook iets te groot zijn. Vanaf het moment dat wij op straat lopen met z’n vieren zijn wij overigens een soort toeristische attractie. Bij de lunch staan ze op slechts een halve meter van onze tafel alles eens goed te bekijken. Vooral aan Daniël zien ze niet wat zijn special need is dus dat maakt dat wij middelpunt van gesprek zijn (althans dat denk ik af te lezen uit de gebaren die er gemaakt worden, van het Chinees versta ik niks).
Na de lunch Daniël even laten slapen en Thom aan zijn huiswerk gezet. En dan is het eindelijk tijd voor het zwembad. Daniël staat al weer snel op het trappetje om het water in te gaan toch beweegt hij in het water zelf nog niet veel. Hij lijkt het vooral koud te vinden en is vooral geïnteresseerd in de waterpistooltjes. Na een half uurtje moet hij even opwarmen onder de douche waarna hij vervolgens nog even met de bal gaat spelen totdat zijn broer ook klaar is in het water. Vandaag weer even op Skype gezeten en de woorden ‘opa en oma’ zijn toch wel de eerste woorden die blijven hangen. Voor de camera is hij aardig de clown aan het uithangen. Ook begint hij ondeugend te worden en is hij aan het uitproberen hoe ver hij kan gaan. Hij is duidelijk minder braaf dan Thom.
Met het avondeten is hij goed gemutst en wil hij van iedereen wat proberen. Daniël begint het ritme al door te krijgen en gaat na het eten zijn tandenpoetsen en zijn pyjama aan trekken. Verhaaltje lezen en 5 minuten later liggen beide heren deze keer in coma.
-
18 Juni 2014 - 18:09
Paul & Swopkje:
Mirjam, Laurent-Jan,
Wat een geweldige belevenissen en wat een prachtige aanwinst in jullie gezin! Heel plezier gewenst met deze dagen van kennismaking etc. Ontmoeten jullie Hannah daar nog?
Groeten,
Paul, Swopkje -
18 Juni 2014 - 20:57
Edwin, Anita, Xue-Ling En Yuri:
Even helemaal bijgelezen. Wat een heerlijke verhalen vanuit China. Klinkt allemaal erg goed hoor voor de eerste dagen. En tja, Daniël die alweer kattekwaad gaat uithalen, heerlijk! Kan hij Thom nog wat leren......
Fijn dat jullie in het tehuis hebben kunnen kijken. Geeft toch een fijn gevoel dat je hem kan vertellen hoe het er allemaal uit zag.
We gaan lekker met jullie meegenieten van China.
Nog een paar dagen en dan alweer terug naar Beijing.....
Groetjes,
Edwin, Anita, Xue-Ling en Yuri -
18 Juni 2014 - 21:09
Nadja:
Zo leuk om alles te lezen, zijn we er toch beetje bij. Klinkt allemaal wel als fijn sfeertje onderling. En ik moet lachen om ondeugende Daniël.
Geniet van jullie verslag, kijk alweer uit naar volgende!
Liefs uit Vught -
18 Juni 2014 - 21:13
Roel, Pauline:
Geweldig om op deze manier jullie belevenissen mee te krijgen. Veel succes en plezier met de eerste gewenningsdagen!
Roel, Pauline -
18 Juni 2014 - 22:11
Sjoerd:
Super te lezen, leuk! Enjoy! -
18 Juni 2014 - 22:48
Cheryl Heley:
Glad to see things are going so well for all of you. And glad to see that you made it to the orphanage. Google translate is wonderful - I was able to read all of your entries & really enjoyed it!
The woman that brought Daniel to you is Ms. Peng, the adoption manager. I am not sure what the man's name is but he is in charge of the education department. He helps with the adoptions a lot because he knows some English.
Daniel seems to be adjusting quickly & doing exactly what you would expect. Sounds like he has bonded to all of you as he did not want to go back to the orphanage. It is amazing how resilient children are. Enjoy this special time!
Cheryl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
