De mannen slapen vandaag tot half acht, dan moeten we toch echt opstaan. Vandaag wordt een lange dag. Allereerst moeten wij weer om 9.00 klaar staan. Dit is met Daniël al meer een uitdaging dan met Thom alleen. Uiteindelijk moeten wij dan ook heel bruut het eten bij hem vandaan halen. In het busje naar de Civil Affairs is Daniël redelijk op zijn gemak. Eenmaal weer in de ruimte waar gisteren de overdracht was kijkt hij zoekend rond. Langzaam stroomt de ruimte weer vol met dezelfde groep mensen. Al snel heeft Daniël een speelmaatje gevonden en 2 lege waterflesjes zijn al voldoende voor veel plezier. Hij schatert het uit van het lachen. Na een uurtje is de lol er wel van af en komt hij ons om zijn autootjes vragen. Eh ja daar hadden wij niet helemaal rekening mee gehouden aangezien wij niet verwacht hadden zolang te moeten wachten. Een goed alternatief is om zijn moeder als klimrek te gebruiken. Ook hierbij heeft hij weer veel plezier. Uiteindelijk komt er om half een een dame met de papieren waar wij met z’n allen op hebben zitten wachten. Nu op naar het volgende onderdeel van de dag. In de auto naar Ning Bo. Geen tijd meer voor een fatsoenlijke lunch dus wordt er een tussenstop gemaakt bij de KFC om eten te halen en in de auto op te eten. Als we de KFC inlopen begint Daniël enthousiast te glunderen. Eenmaal terug in de auto is het opeten nog een hele uitdaging met onze chauffeur die een grote voorliefde heeft voor zijn rempedaal. Daarnaast stuurt hij alsof hij in een formule 1 wagen zit. Met een hand Daniël vasthouden en met de andere al het voer in bedwang houden is geen sinecure. Zonder al teveel schade, de bekers drinken zijn slechts 3 keer omgevallen…. Bereiken wij uiteindelijk 2,5 uur later de Civil Affairs in Ning Bo. Daniël heeft ondertussen nog even een tukkie in de auto gedaan. Eerst weer een pasfoto laten maken en dan een paar handtekeningen zetten en de financiële afhandeling met de dame van het weeshuis. Op de Civil Affairs zijn er meerdere bekende mensen uit het weeshuis voor Daniël. Deze kunnen het niet nalaten om hem op te pakken en te knuffelen. Verwarring alom voor de kleine man. Als een soort body guards zwermen wij om hem heen om dit soort ongewenste praktijken zoveel mogelijk te voorkomen. Ondanks dat lukt het toch een aantal keren. Gelukkig pakt hij nog steeds mijn hand vast als we weer een stukje verder lopen. Eenmaal klaar met de formaliteiten gaan wij naar het weeshuis. Onderweg naar het weeshuis begint Daniël enorm te zweten om vervolgens stilletjes te gaan huilen. Deze keer geen paniek maar enkel stil verdriet. Al snel droogt hij zijn tranen en wordt hem nogmaals medegedeeld dat hij echt bij ons gaat blijven en niet terug gaat. In het weeshuis krijgen wij zijn klaslokaal te zien met zelfs nog een stoeltje met zijn naam erop. Wij krijgen nog een paar schoolwerkjes van hem mee. Hij loopt daar weer redelijk relaxed rond. Krijgt nog een pakje melk en weer een zak chips (bij de overdracht had hij ook al 3 zakken chips bij zich…). Na een beperkte rondleiding op de begane grond waarbij we veel foto’s maken nemen wij afscheid. Er komen nog twee kinderen langs die tegen Daniël beginnen te praten, hij reageert hier niet echt op. De slaapzalen krijgen wij helaas niet te zien. Het weeshuis ziet er overigens van binnen wel kindvriendelijk uit, aan de buitenkant wat minder. Eenmaal terug in de auto valt Daniël al snel in slaap. Om 19.00 komen we ondanks onze chauffeur weer bij het hotel aan. Daniël leeft weer op als wij weer naar het restaurant gaan. Een bord pasta met tomatensaus gaat er wel in. Al heeft hij niet zo’n grote eetlust als zijn broer die na 1 bord eten verbaasd op kijkt als wij zeggen dat dit het was. Gelukkig eet Daniël maar de helft op zodat Thom de rest op kan eten. Vanavond overigens een beginnersfout gemaakt, de twee kinderen tegenover elkaar aan tafel gezet……niet handig blijkt. Ze vinden elkaar al snel met hun benen wat weer reden voor plezier is. Dit komt het eettempo van Daniël niet ten goede…. Na het eten naar bed. Het duurt slechts 5 minuten om Daniël te laten slapen. Hij zal wel uitgeput zijn na deze enerverende dag. Gelukkig wordt de komende periode wat minder verwarrend voor hem. Thom heeft ook vanavond weer wat moeite met slapen. Ook hij is enigszins aangedaan door alles wat hij vandaag heeft gezien. Met name bij de Civil Affairs was het lastig voor hem omdat 1 van ons bezig was met Daniël en de ander met de papierwinkel. Je merkt aan hem dat hij duidelijk wat individuele aandacht mist. Gelukkig is er morgen een rustige dag zonder formaliteiten.