....de overdracht..

Na een matige nacht waarbij we uit verveling vannacht nog maar weer even voetbal hebben gekeken moeten we ons vanochtend om 9.00 in de hotel lobby melden. Hier staan ook nog 2 Amerikaanse gezinnen welke met het zelfde doel hier zijn. We worden opgehaald door de taxi en na 10 minuten komen we aan bij de Civil Affairs. We worden naar een zaaltje gestuurd waar behoudens Thom en zijn verzorger nog niemand anders is. Bij binnenkomst kijkt hij meteen op en lijkt hij ons te herkennen. Hij geeft ons meteen een charmante lach. Het ijs is snel gebroken en Thom is blij met zijn nieuwe auto. De auto die was opgestuurd had hij in zijn handen. Ook had hij een en rugzak met een paar schriftjes en een paar superman poppen bij zich. Na een half uurtje liet hij ons fanatiek zien dat hij kon tellen, hij begon als een dolle alle getallen van 1 - 40 op te schrijven. Ondertussen hield hij zijn verzorgster wel in de gaten. Na wat spelen met de auto haalden wij een boekje tevoorschijn waarin hij lijntjes kon overtrekken, dit was een schot in de roos (Sonja bedankt!!) !!!. Nadat we hem hadden uitgelegd hoe de dop van de stift af moest begon hij als een dolle alle opdrachten in het boek in te vullen. Dit ging hem een stuk makkelijker af dan het ons af ging om alle formulieren in te vullen. Uiteindelijk is dit laatste met succes gelukt en moesten we nog voor de verplichte foto waarbij de drie hoofden vlak naast elkaar moesten. Ook deze foto lukte zonder problemen en ook hier kon hij weer lachen. Weer terug in het zaaltje ging hij weer fanatiek verder met zijn boekje. Uiteindelijk liep zijn verzorgster weg wat hij goed in de smiezen had, maar nu ook weer geen kik. Wel schoof hij wat dichter naar Laurent-Jan toe alsof hij leek te beseffen dat hij nu op ons aangewezen was. Uiteindelijk kroop hij bij ons beiden op schoot waarbij hij fanatiek met zijn boekje bezig bleef. Om 11.00 konden we uiteindelijk vertrekken. Thom pakte eigenhandig zijn tas in en gaf ons een hand en liep mee. Eenmaal bij het hotel aangekomen namen wij ook afscheid van de gids maar ook dit leverde geen stress op. Hij stapte dapper de lift en later ook de hotelkamer in. Na een beetje spelen was het tijd om te gaan lunchen. De eerste papa en mama waren overigens al spontaan uit zijn mond gekomen. Wij naar het restaurant waar meneer zelf aanwees dat hij een glas melk wilde hebben. Daarnaast verorberde hij met meer souplesse dan wij zijn noedels met stokjes. Zonder geknoei werd de boel naar binnen geslobberd. Naast zijn melk was hij ook geinteresseerd in de cola die hij zo lekker op zijn tong voelde kriebelen. Volgens zijn eigen schema zou hij na de lunch moeten gaan slapen echter daarvoor was meneer te hyper. De I pad was wel een interessant stuk speelgoed, in een mum van tijd had hij door hoe het werkte en was hij er niet af te slaan. Hij denkt nu dat alles touch screen is, als hij de laptop ziet begint hij meteen fel op het scherm te tikken. Omdat hij absoluut niet wilde slapen uiteindelijk maar zijn zwembroek aangetrokken en naar het zwembad gegaan. Waar hij eerst 10 meter verderop de kat uit de boom bleef kijken op en bankje. Na de introductie van een waterpistooltje was het ijs gebroken en durfde hij steeds dichter bij te komen. Na een uur sprong meneer zelfstandig in het water met een bandje om zich heen. De held!!! Ook het hoofd onder water is geen probleem. Ook toen wij weer uit het water gingen om weg te gaan bleef meneer in het water liggen om te laten zien dat hij erin wilde blijven. Onuitputtelijk. Ook op de hotelkamer bleef hij in de 'aan-modus staan' en was hij niet stuiten en bleef hij plezier hebben. Wat een geweldige vent!!! Vooralsnog lijkt hij zich op zijn gemak te voelen en is er nog geen paniek geweest en geen verdriet. Dit zal later nog wel komen.
Ook het avondeten verliep gesmeerd, je kunt wel merken dat hij gewend is erg zelfstandig te zijn, bv. het toilet regelt hij grotendeels zelf evenals aan en uitkleden. Om 19.00 toch maar in bed gelegd al is hij wel een genot om naar te kijken. Hij kan geen minuut stil zitten en zal nu toch echt wel doodmoe zijn. Nu maar afwachten hoe de nacht gaat zijn, voorlopig is hij nog steeds wakker.