Dag 3

Ook vannacht heeft Thom weer non stop doorgeslapen tot 6.00. Aangezien wij ook onze uren wel maken omdat we met zijn drieen op 1 kamer slapen zaten wij midden in de nacht klaar wakker aan de wordfeud. Ook maar weer wat spelletjes voor de Ipad gedownload, ik dacht dat ik van te voren genoeg erop had gezet maar ik kan het nu maar net bijbenen met het downloaden.
Om 6.00 werden we beloond met een grote grijns, de dag begint vandaag met hoe kan het ook anders....angrybirds. Na een half uurtje gaat hij zich zelfstandig aankleden. Een poging hem een schone broek aan te laten trekken mislukt. Hij zoekt net zo lang tot hij de broek die hij van zijn pleegoma heeft gekregen heeft gevonden. De gympen en de meegebrachte shirts zijn inmiddels wel geaccepteerd en worden verkozen boven zijn eigen sandalen. Hij is van een efficient ochtendritueel en wil direct zijn tanden gaan poetsen.
Vanochtend lijkt hij goed gemutst en is hij de hele tijd aan het zingen. Ook is hij erg spraakzaam al verstaan we er niet echt wat van. De sfeer wordt er nog beter op als we naar het ontbijt gaan. Gulzig wordt weer het een en ander verorberd. Bij terugkomst op de kamer kan hij dan eindelijk zijn tanden gaan poetsen. Nog even oefenen we de 3 woorden van gisteren....en ja hoor ze zitten er nog in. Ook na het ontbijt zit hij hele verhalen te vertellen. Helaas geen herkenbare woorden voor ons. Hij praat overigens erg nasaal wat best grappig klinkt.
Om negen uur worden we weer opgehaald door de gids (een meisje van 20 jaar oud) en de taxi. Je merkt meteen aan Thom dat hij stil wordt en dat hij alert om zich heen kijkt. De taxi en de gids worden waarschijnlijk geassocieerd met de overdracht en de bekende vrouw uit het weeshuis. Deze keer gaan we alleen pasfoto's maken. Door alle spanning kan er deze keer geen lachje van af. Hij wordt wel weer geboeid door de snijmachine waarmee de foto's gesneden worden. Hierna gaan we naar een park in de buurt. Hier zijn meerdere kermisattracties maar ook hier is hij niet voor te porren. Waar hij eerder overal op onderzoek uit ging loopt hij nu verlaten rond. Onze gids heeft helaas niet de gave om hem te enthousiasmeren voor dingen. Bij een bezoekje aan wat dieren kijkt hij al geschrokken naar een nepkrokodil, de echte dieren houden we dan ook maar voor gezien. Uiteindelijk durft hij in 2 kermisattracties. Het eerste rondje is spannend maar aan het einde van de rit durft hij zelf een knopje in te drukken maar veel verder komt hij niet. We lopen weer terug naar het hotel, dit was niet echt een geslaagd uitstapje, je merkt dat hij niet echt ontspannen is. Eenmaal op de hotelkamer zien we binnen 5 minuten de Thom terug die we 's ochtends ook zagen, hij kan weer lachen en is blij weer zijn eigen spullen te zien. Ook begint hij meteen weer praatjes te krijgen en wil hij stoeien. Het lijkt alsof het allemaal erg verwarrend voor hem geweest is, we vragen de gids dan ook om morgen niet mee te gaan naar de dierentuin, dit moet uiteraard overlegd worden met 'de manager'. Het compromis is dat ze wel mee gaat met de taxi naar de dierentuin en dat we in de dierentuin zelf ons eigen gang mogen gaan.....zogenaamd voor onze eigen veiligheid......Ze is waarschijnlijk bang dat we ons niet redden ofzo.
Bij de lunch staat hij weer te trappelen van ongeduld. De keuze blijft nog eenzijdig, wederom wijst hij direct de noedels met tomaat en ei aan en deze gaan er dan ook weer met veel smaak in. Daarna maar eens een tas voor Thom gekocht om zijn eigen spullen in te doen. Dit levert een grijns van oor tot oor op. Eenmaal terug in het hotel worden direct zijn spulletjes in de tas gedaan en wordt er geoefend om met de tas te lopen. Hij is apetrots. Ondertussen praat hij aan een stuk door en lijkt hij een stuk meer op zijn gemak dan vanochtend. Inmiddels gaat hij regelmatig spontaan bij ons op schoot zitten en zoekt hij ons op als het buiten of in de lift bv. te druk wordt. Hij lijkt te snappen dat hij ons in de gaten moet houden.
Het zwembad was weer een groot succes. Onze stuiterbal was niet te houden en sprong spontaan van de kant in het diepe. Wij moesten vooral niet het water in komen want hij wilde alleen in het grote bad zwemmen. Na een half uur ontdekt hij dat hij door met zijn benen te trappelen vooruit kan komen, deze ontdekking levert ook weer een trotse grijns op. Deze fysieke inspanning maakt wel dat het na 1,5 uur mooi is geweest. Opvallend is dat hij vandaag probeert hier en daar de grens op te zoeken, hij laat zich vooralsnog goed terug fluiten. Vandaag zijn we wel tot de conclusie gekomen dat Thom toch wel ergens een vrouwelijk gen moet hebben, hij leutert de hele dag aan een stuk door. Het maakt hem niet echt uit of er iemand iets van begrijpt.
Ook als Laurent-Jan met uiterste inspanning bezig is om een autootje voor hem in elkaar te zetten geeft hij het ene ongevraagde advies na het andere afgewisseld door vele aansporingen. Uiteraard is het tempo niet hoog genoeg ondanks de aangeboren handigheid van Laurent-Jan.... ...er blijven slechts 4 onderdelen over...Het blijft een feest om naar zijn nasale gebrabbel te luisteren.
Vandaag weer de volgende overwinning bereikt, na het zwemmen is het gelukt om hem schone kleren aan te trekken. Na uitgelegd te hebben dat de boel gewassen moet worden wordt de meegekregen kleding van zijn pleegoma vrijwillig ingeleverd. De nieuwe gympen houdt hij de hele dag aan en onder het lopen kijkt hij regelmatig trots naar zijn nieuwe schoenen.
Vandaag is ook zijn Nederlandse vocabulaire weer wat uitgebreid, naast oog, oor en Souki kan hij inmiddels tot 3 tellen in het Nederlands.
Zijn opruimwoede lijkt enigszins toe te nemen. Hij begint nu ook aan onze spullen. Alle schoenen worden netjes op een rij gezet en ook de nachtkastjes worden goed georganiseerd. In zijn hele gedrag lijkt hij ons nu steeds te willen pleasen. Even afwachten hoe dit zich verder gaat ontwikkelen.
Als avondeten proberen we deze keer een kindermenu, hamburger met sla en frites. De frites en sla gaan erin, de hamburger slaat hij nog even over. Een stuk pizza gaat er wel in. Morgen maar weer gewoon over op de noedels.
Om 19.30 ligt hij in bed (tja de klad komt er nu al in). Hij probeert nog even tijd te rekken met een klassieker en komt er nog een keer uit om zogenaamd naar het toilet te gaan. Na 10 minuten is hij in dromenland. Morgen maar eens kijken hoe het ons in de dierentuin zal vergaan.